Okullar açılırken , çığlık çığlığa DÜŞÜNÜYORUM…..!

OKULLAR AÇILIRKEN , ÇIĞLIK ÇIĞLIĞA DÜŞÜNÜYORUM…..!

          “Sevgili ailem. Beni büyütüp yetiştirdiniz. Okul çağına geldiğimde, okulumu ve öğretmenimi siz seçtiniz. Öğretmenlerimi “iyi-kötü” diye sınıflandırarak çelişkiler içinde seçim yaptınız. Bana sormadınız; hangi okula gidersin hangi öğretmeni istersin? Aylardır bizim için eğitim-öğretimle ilgili dökümanları elinden bırakmayan öğretmenlerimi ağlattınız, psikolojilerini bozdunuz, seçim yaparak. Sınıfları bizim için hazırlayıp badana bile yapan, sıraları ve sandalyeleri elleriyle silen, panoları sınıf düzeyine göre yeniden hazırlayan öğretmenimi ağlarken gördüm. Kavun değil ki; koklayasınız, karpuz değil ki; dokunasınız. Nasıl  karar verdiniz, iyi-kötü olduğuna?

Pazartesi günü okuluma başlayacağım. Gelişim düzeyimi ölçtünüz mü? Bunun için psikolojik destek aldınız mı? Okul olgunluğu testi “metropolitan” uyguladınız mı? Uygulattınız mı? Yaptırmadıysanız öğretmenimin vay haline! Okul ve öğretmen seçiminden önce bu ve buna benzer çalışmaları gerçekleştirmeliydiniz.

Büyüdüğümün kanıtı olarak gördüğüm, okula başlayacağım. Öğrenme merdivenlerini başarıyla çıkmaya çalışacağım. Okuma ve sayılarla tanışma etkinliklerinde hazır oluşum olgunluğuna erişmişliğime, öğretmenim karar verecek siz değil. Zihinsel ,bilişsel olgunluğa eriştiğimde , okuma-yazma,sayılarla tanışmam gibi ön becerileri geliştirmiş olacağım .Oysa sizinle tamamlamam geriyordu hazır oluşumumu,ön becerileri geliştirmem. Bunun içinde psikolojik destek ışığında bazı testlerden geçmem gerekiyordu, okul seçiminden önce.

Dikkat eksikliliği ve hiperaktivite bozukluğu olduğumu biliyor musunuz? Dağınık yaşantımın farkında bile değilsiniz. Önemi yok belki sizin için.”devamlılık” ile öğretmenimin bu sorunumu çözeceğimi biliyorum.” Çocuğumuzun düşündükleri.

Öğretmenlerimizin düşündükleri ;”Eğitim öğretim sürecinde değişiklik yaparken; birden fazla etkinliği aynı anda değiştirmeyeceğim ,bir tek etkinliği değiştirip uzun vadede üzerinde çalışacağım. Problemleri kişiselleştirmeyeceğim ,kişiselleştirilmeyen sorunlar çabuk çözülür ,çünkü. Her derse ve konuya aynı ölçüde odaklanmam için sürekli hazırlıklı olmalıyım. Davranış bütünlüğüne sabredip ertelemeyi öğreneceğim ve öğreteceğim. Notlarımı alırken renkli kalem kullanarak ,planlı çalışma alışkanlığı kazanacağım. Hatırlamak için kendime “şimdi ben ne yapıyorum? “ sorusunu sürekli hale getireceğim. İş ve güç zamanlarımı birbirinden ayıracağım. Sınıfımda ki; öğrenci sayım kadar öğrenci kişiliğine-kimliğine  bürünüp onları anlayacağım.Sınıfımın , öğrencilerimin ve kendimin ihtiyaçlarını beyin haritası halinde önceliklerimizi belirlerim ….”

Okullar açılıyor. Tarafların çığlık çığlığa düşünceleri bitmeyecek.Azalabilir belki, beklide dondurulur belki de katlanarak çoğalır.

Güven ortamında bütün bu çığlıkların azalıp kaybolacağına inanıyorum.

“Dünya’da her şeye değer biçilebilir, ama öğretmenin eserine değer biçilemez. Çünkü onun eseri her şeydir ve hem de hiçbir şeydir.” (Socrates)

Hoşça Kalın, Eğitimsiz Kalmayın….!

14.09.2014

İsmail ALTOK