PİRELER VE İNSANLAR

PİRELER VE İNSANLAR

Kavanoza kapatılmış pirelerin hikayesini  duymuşsunuzdur.

Pireler sadece iki şey bilirler: Birisi zıplamak, diğeri de ısırmak.

Pireleri yakalayıp, bir kavanozun içine koyar kapağını da kapatırsanız, zavallı pireler kapağın izin verdiği yüksekliğe kadar zıplayabilirler. Özgür kalmak  amacıyla  yaptıkları her zıplamada, kavanozun kapağına çarpar ve yere düşerler. Bunu sürekli  yaparlar. Daha sonra, kafalarını kavanoz kapağına çarpmayacak yükseklikte zıplamaya başlarlar. Artık tam bu sırada kapağı açsanız bile, pireler kavanozdan çıkamazlar. Çünkü şartlanmışlardır. Kavanozun kapağı olmasa da onlar fazla yükseğe zıplamazlar, özgür olmaya çalışmazlar; çünkü inançlarını yitirmişlerdir.

Bazı insanların davranışları da pireler gibi değil midir? Önlerine çıkan her engelde artık başaramayacaklarını sanırlar; inanırlar. Yeniden denemeyi düşünmezler.

Pirelerle insanlar arasında bir tek fark vardır. O da insanların kendi kavanoz kapaklarını, engellerini kendileri oluşturması.

Demek ki,  insanları engelleyen sadece kendi koyduğu sınırlardır.