
MODERN ROBOTLAR
Murat Gülen
Bugün farkettiğim ve beni oldukça üzen, aynı zamanda düşündüren bir olayı sizlerle paylaşmak istedim.
Karabük’teyim ve ekipten arkadaşlarımla birlikte oturuyorduk. Gün boyunca bulunduğumuz kafenin üst katında görev yapan, kolyesinden anladığım kadarıyla adı Esra olan bir garson dikkatimi çekti. Hareketlerini, çalışmasını izliyor, detaylara dikkat ediyordum. Bir ara ekip arkadaşlarımdan Kubilay’a dönüp üst katın yürüme yolunun kaç metre olduğunu sordum. Yaklaşık 30 metre olduğunu söyledi. Kafadan bir hesap yaptım.
Kız, yani Esra kafenin alt katını ve merdivenlerini sayarsak günde en az 15 kilometre yol yürüyordu. Bu, sporcuların Avrasya Maratonu’ndaki alt klasman koşu mesafesine denk geliyor. Futbolda en ciğersiz futbolcu 14 kilometreyi göremiyor. Esra ise günün en az 12 saati 15 kilometre yol yürüyordu, hem de aynı yerde.
Daha da dikkatimi çeken şey, bu kadar seri ve dikkatli çalışan bu kızın ufak bir hatasında hemen şefinden fırça yemesiydi. İşte o zaman beni gelecek için gerçekten korkutan şu soruyu sordum kendime:
Dünya artık bizden insanlığımızı bir kenara bırakıp robot olmamızı mı bekliyor?
Günümüzde artık çağa ayak uyduranlar işleri makinelere, yazılımlara ve bantlara yaptırıyor. Ancak henüz bu teknolojileri kendi alanına entegre edemeyen sektörler aynı performansa ulaşmak için insanlardan bir makineymiş gibi efor ve verimlilik bekliyor. Bu da gün boyu çalışan insanların hem fiziksel hem de mental olarak makinelerden daha çabuk yıpranmasını sağlıyor. Makineleri tamir edebiliyoruz, ama ya insanları?
Kafeden çıkarken kasada duran şefe yaklaşıp gün içinde bize hizmet veren o kıza çok teşekkür ettiğimizi söylemesini istedim. Amacım sadece şefin bakışının değişmesi ve biraz da olsa kızın gülümsemesini istememdi.
Benim çıkardığım ders ise şu oldu: İnsana değer verilmeyen hiçbir yerde benim yerim yok. Çünkü sahip olduğumuz en önemli şey olan “kendimize” eziyet etmek hoşuma giden bir durum değil.
Herkesin hayatı kıymetli, sizin de.
Değerinize değecek bir hayat yaşamanız temennisiyle 🙂
murat bey, sizi kutluyorum. ne güzel anlatmışsınız….! kaleminize sağlık. mutlu kalın.