Herkese selam olsun..
SAVAŞA HAYIR!
Diye haykıran Annelerden sadece bir tanesiyim..Barış içinde yaşamak varken, neden bu savaşlar,ölümler,acılar,sel olan gözyaşları neden???
Bir nedeni bile olmayan, savaşlarda ölsünler diyemi büyütüyoruz evlatlarımızı. Annelerin feryatlarını duysunlar, yüreklerinde cehennemi yaşatan savaşlar,acılar,onarımı olmayan yıkımlar sona ersin artık..
Savaşlardan en çok çocuklarımız etkileniyor, bizler çocuklarımıza savaş filmi bile izletmezdik, şimdi ise sokakta oynayan çocuklar,oyunu bırakıp savaşı konuşuyorlar,çocuk gözlerinde derin endişe var. Bu çocuklardan nasıl bir gelecek bekleriz ki!
Savaşlarda ,minicik çocukların bedenleri, vurulup yere düştüğünde,sönmekte olan gözleriyle doymadıkları dünyaya,son bir kez bakarken, bir anlam veremeden küçük başları toprağa düşüyor..Sorarım; Hangi yürek dayanır buna..Ülkeler , Çıkarları uğruna,masum çocukların ve kadınların ölmelerine seyirci kalmamalıdır..Her geçen gün umutlarımız sönüyor, gelecekle ilgili hayal bile kuramıyoruz..SAVAŞA HAYIR! diyoruz, avazımız çıktığı kadar ama, sesimiz duyulmuyor..
Dostluğun,kardeşliğin,huzurun, kaynağı olan barış, neden sağlanamıyor..hepimiz okuyoruz,izliyoruz, insanlar barıştan yana demeçler verirken,bitsin artık savaşlar derken, kanlarımız akmaya devam ediyor..
Savaş demek, can kaybı ve maddi kayıp demektir..Savaş halinde olan bir ülke,asla ilerleyemeyeceği gibi , daima gerileyecektir…
Büyük ülkelerin içinde olduğu bir savaş, başka bir anlamda büyük bir pazardır..Zenginlerin ,servetine servet kattığı, fakirlerin yok olup bittiği bir pazar..Bu pazarda bizler olmamalıyız..
Soruyorum, savaş çığırtkanlığı yapanların evlatları, cephenin ön saflarında olacak diye bir kural olsa, Bu savaşlar olurmu ? Ne dersiniz??
ASUMAN SARI
Savaşın acı gerçekleri malesef bunlar. İşin ilginç tarafi da savasa karar verenleri bulundukları makamlara bizler getiriyoruz. Ellerinize sağlık