BURUK BAYRAMLAR
Herkese iyi bayramlar diyerek yazıma başlamak istiyorum.
Yine hiç aklımda yokken aniden yazmaya karar verdim içimden geçenleri bir nebze de olsa sizlerle paylaşmak istedim.
Bazı arkadaşları üzersem şimdiden özür dilerim onlardan. Yine bugün İSTANBUL’da bir bayram günü buruk bir bayram ama sanki bir şeyler eksik gibi hem bayram hem değil gibi. Küçük oğlum bayram namazından gelir gelmez bayram bitti işte dedi.
Aslında burada bayramlar güzel geçmiyordu, aslında her şey yolundaydı ama bir şeyler eksikti sanki. Tarifi mümkün değil ki işte bunu, tarif etmek zor zaten. Yalnızlık mı desem hüzün mü desem ya da buruk bir sevinç mi? Öylesine karışık bir durum bu.
Yaşından önce hayata uyanmak gibi yetim kalmak sanki ya da korktuğunda sığınacak bir sineye hasret olmak. Yanında olmasını dilediğinde, varlığına ihtiyaç duyduğunda ellerin koynunda gözlerin nemli yüreğin buruk sol yanın boş, bomboş kalakalmak. Sevinçlerin hep kederli, tasaların katmerli özlemlerin bir dağ gibi geliyor bugün bana. Keşke çoçukluğumdaki bayramlardan birini tekrardan yaşayabilsem ne kadar güzel olurdu kim bilir. Babamı beklesek yine sabah namazından gelişini sofranın başında elini öpsek, kucaklaşsak ama babamsız tam 36 bayram geçti. Sanki babalar olmadan bayramlarda eksik olurmuş meğer bunu babam ölünce anlamıştım ama, 2 yıl önce kayınpederimi kaybedince bu bayram daha bir koydu sanki bana, insan zamanla öğreniyor ne yazık ki… Babasız geçen bir bayram bir gönül boşluğudur babaların yokluğu. Yarım kalmışlığın en yalın hali. Sırtın açık kalmış gibi, dayandığın direk yok olmuş gibi bir his işte bunu sadece yaşayanlar anlar ancak.
İnsan hangi yaşta olursa olsun çok şey öğreniyor zamanla, babasını kaybedenlerin acısı da hiç dinmezmiş öğretti bunu da zaman bana… Etrafıma bakınca şaşkınlığım artıyor bazen ama sadece biz mi böyle hissediyoruz acaba diye. Rahatlığına dayanamıyorum insanların galiba. Ne garip yaratıklarız biz insanoğlu değil mi her şeye öyle kolay alışıyoruz ki babasız bayramlara bile ama ben hala alışamadım galiba…
Benim bayramlarım hep yetim geçecek belli ki… Aslında her şeyimiz var ama bazen hiç bir şeyimiz yok gibi hissediyor insan değil mi? İşte bu yüzden ben diyorum ki: Arkadaşlar sakın ama sakın elinizde imkanınız var ise bayramlarda anne babanızı ziyaret edin, bayramlarınızı onların yanında geçirin, inanın onları kaybedince çok koyuyor insana. Bayramlarda anne babasına gitmek yerine tatil beldelerine giden arkadaşlar lütfen biraz daha düşünün gerçekten bazı şeylerin geri dönüşü yok bu hayatta.
Anne ve babanızın kıymetini onlar hayatta iken bilin. Buruk bayramlar yaşatmasın kimseye Rabbim. Yoksa bir gün çok pişman olabilirsiniz.
HEPİNİZİN BAYRAMINI EN İÇTEN DİLEKLERİMLE KUTLUYORUM.
DİLERİM HER GÜNÜNÜZ BAYRAM HAVASINDA GEÇSİN. SEVDİKLERİNİZ HİÇ YANINIZDAN AYRILMASIN, EN GÜZEL BAYRAMLAR SİZİN OLSUN.
AYSEL BINAR GÜLEN
Canımm, yazını okurken çok duygulandım, seninle aynı duyguları paylaşıyorum ANA=BABA sız bayramlarda yürekler buruk ,kanadımızın bir tarafı hep kırıktır. Şuda bir gerçek ki,bizler de çocuklarımızın ANNE ve BABA sıyız, onun için Bayramlarda neşeli ve keyifli olmaya çalışmalı, çocuklarımızın hafızalarında bayramlarla ilgili güzel anılar yerleştirmeliyiz.Mutlu bayramlar tatlım:)