ÇARESİZLİK ÇIKMAZ SOKAKTIR
Bazen napacağını şaşırır insan gitmek mi kalmak hep o ince çizgide kalırız işte.. Gidersen ne kaybedersin kalırsan ne kazanırsın .. Koskoca bir hiç..
Gitsen zaten umrunda olmaz onun kalsan karalar bağlarsın.. Seni üzen biriyle yola neden devam edesin ki..seni her gece ağlatan varlığını herkesten gizleyen biri için neden çabalarsın.. İşte biz buna gönül diyoruz ..ah be gönül..
Ne zararımızı gördün ki bizi böyle üzersin..ne gitmek kolay gelir ne kalmak insana..peki ne yapmalı..sana değer vermeyenle yürümeli mi yoksa acı çekmeye devam mı etmeli..
Herkes unutulur diye bi laf vardı..unutacağımızı bile bile neden bitiremeyiz bazı şeyleri..neden gözümüzü karartıp bitti diyemeyiz ..sabırla düzelmesini beklemek neden ? soru işaretleri kemirir durur beynimizi hangi yola gideceğimizi neye inanacağımızı bilemeyiz ..
Çaresiz kalmışızdır mantığımız git derken kalp kal diye haykırır kör kuyulara düşmüşüzdür işte sessiz çığlıklarla hayata tutunmaya çalışırız…merdiven ararız tutacak bir el ama kuyudan her çıkmaya çalıştığımızda boşluğa düşeriz ..
Umudumuz terk eder bizi artık yorulmuşuzdur direnmeyi bırakıp yenilgiyi kabul ederiz.. bitkin, yorgun,halsiz tükenmişizdir işte..ne tutunacak bi dal ne çıkar yol bulabiliriz..hayat işte yine oynar oyununu kimimiz kaybederken kimimiz kazanırız.. kimse için üzülmeye değmeyeceğini bile bile yaşayarak ölürüz.yalnızlık tutar elimizden kimseyi isteyemeyiz yanımızda..
Çaresizlik dost olur bizle hiç bir şeyin bizden önemli olmadığı şu yalan dünyada..
Hayat her zaman süprizlerle doludur ,çok fazla üzülmekle ne giden geri gelir ne sevene değer verir.Yeni bir yol haritası seçip yenı ufuklara yelken acmak mutluluğu yakalamaya calsımak bence en doğrusu .Çaresiz hissttiğimizde kendimizi yaradana sığınmaktır belkı de tek çare…