Selamlar değerli bolu postası okurları…….
Bu hafta yine önemli bir konuda buluşalım istedim..”Güven ve dürüstlük ” Öncelikle dürüstlük bir davranış biçimidir. Bir alışkanlıktır. İnsanın kendine ve etrafına karşı dürüst olması çok önemlidir.
Bazen öyle çok güvenirsinki insanlara. İşte; Aynı benim gibi dersin,kendine güvenir gibi güvenirsin
ama çok geçmeden sana hissettirilen o güvenin boş ve sahte olduğunu anlarsın ,üzülürsün .
Ama o kişiler artık senin dostluğunu ve güvenini kaybederler ne yazık ki;
Dürüstlük bütün ilişkilerin temeli değilmidir ? Yalanın mazereti varmıdır? Yalanı hayatımızdan çıkarmaya çalışmak bile dürüstlüğe atabileceğimiz en büyük adımdır..
Dürüstlüğün gereksizleri ise, mesela sevmiyorken ,seviyorum demek,kızıyorken, yüzüne sahte’ce gülmek,beyenmezken,sana hayranım demek bu şekilde karşısındakini kandırmaya çalışmaktır..
Bu tür davranışların tek bir yorumu vardır, böyle davranan kişiler, hem çevresindekilere hemde kendine karşı asla dürüst değildir..Bu insanların vijdanları ne durumda acaba ? merak ederim.
Eğer insan ,verdiği sözlerin arkasında durmuyorsa, ”İşte orada güvensizlik başlar”Aldığımız sorumlulukları layığıyla yerine getirmekte, bir güven ve dürüstlük göstergesidir..Eğer dürüst’iseniz insanlar size bir sorumluluk verdiğinde artık ondan endişe etmezler,çünki,sizin onu en iyi şekilde yerine getireceğinizi bilirler.
Güvenmek ve güvenilmek,bence harika bir duygudur. Yaşantımıza anlam katar,mutlu eder ,huzur verir..
Çevresinde kendine güvenen insanların olmaması, kişi için en büyük yalnızlıktır..Ama bilse’ki bu yalnızlığı kendisi seçmiştir..
Bende şahsen bu konuda baya darbe alanlardanım. İnsanlara çabuk inanıyor hemen güveniyorum,sonrası hüsran tabii..
Şunu çok iyi anladım ki,insanlara aşırı güvenmek,inanmak bu sebepten dolayı da sürekli incinmek hiç hoş bir duygu değil. Bu duruma karşı dikkatli olmalı ve orta yolunu bulmalıyız..
Aslında herbirimizin ihtiyacı yokmudur? candan bir dosta,güveneceğimiz yürekten inanacağımız,sonrasında pişmanlık duymadan ,can dostum,dert ortağım diyebileceğimiz,beraber üzülüp,beraber gülebileceğimiz….
Candan,samimi,artniyetsiz ve güvenli dostluklar kurmanız dileğimle….
Gerçekten güzel ve akıcı, hatta içten yazılmış yazınızı okudum. Ancak bu dönemde, belki ben yanılıyorumdur, DÜRÜST ve GÜVENİLİR insanın çok azaldığına şahit oluyorum. Bu yüzden , insanlardan çok Hayvanlarla beraber olmayı tercih etmeye başladım. Zira insanlar, sadece çıkar ve menfaatleri olduğu zaman yanına yanaşıyor ve yalakalık yapıyorlar. Hayvanlar hiçte öyle değil, seviyorsa seni, ona ekmek versen de vermasen de seni sevdiğini ve güvendiğini ifade ediyor. Şöyle GÜVENLE ilgili bir sözle son vermek istiyorum. ''GÜVEN RUH GİBİDİR, ÇIKTIMI GERİ DÖNMEZ '' Saygı ve sevgiler