Sizlere kendi hayallerimden yola çıkarak şimdiki öğrenci aşçılardan sözedeyim,
Bende bu mesleğe okullu olarak giriş yaptım ancak mezuniyetten sonra kendimi alaylı olarak yetiştirdim. Şimdiki öğrencilerde yıllar sonra aynı şartları yaşamakta, öğrenciyken mesleki hayaller kurar, kendimizi bu meslek hakkında yeterli bilgiye, teoriğe ve öngörüye sahip zannederdik ancak böyle değil gerçekler.
Tamam kabul ediyorum o zamanlar yeterli tecrübeye sahip eğitimciler, akedemisyenler yoktu, simdide sınırlı zaten. Benim gibi öğrenciler stajlarda birşeyler öğrenmeye çalışmış olsakda sadece bedava işçi gözüyle baktılar, aylarca boş ve bilgisiz hatta ilgisiz çalıştırıldığımız müesselerde zaman geçirdik, elde nevar kocaman bir hiç …
Zaman ilerledi günümüzde farklı olan ne, değişen hiçbirşey yok, değerli meslektaşlarım korkmayın, sizlere teslim edilen bu pırlanta gibi gençlere mesleki birikimlerimizi aktaralım, özelliklede ulusak mutfağımızı, yok olmaya başlamış atalarımızdan bize yadigar muhteşem lezzetlerimizi çağdaş sunumlarla dahada ileri götürmelerine yardımcı olalım derim …
Bir sözümde siz öğrenci kardeşlerime, zamanınızı iyi değerlendiriniz, sizlerin ihtiyacı olan tecrübeyi analiz edip ona uygun branşlar seçiniz, gözünüz açık farkı farkediniz …
Saygılarımla …
kimi insanların yaşama tutunma aracıdır hayaller.sadece oldugu düşlenerek yaşanan, kimsenin bilmedigi gizli mabetleridir.olmalıdır, olmasına engel yoktur, olacaktır, hayal ya,,, ya hayaller gerçek olursa !