11°
MUTLULUĞUMUZU ERTELEMEYELİM
Merhabalar ben AYSEL BINAR GÜLEN 1971 Bolu doğumluyum ve Bolu Atatürk Lisesi Edebiyat mezunuyum. Mutlu bir evliliğim ve 2 oğlum var.
23 yıldır İstanbul Zeytinburnu’nda yaşıyorum. Alican Giyim adında bir dükkanım var ve 8 yıldır kendi işimle meşgulüm. Kitap okumayı ve müzik dinlemeyi çok seviyorum. Amatör olarak da gitar çalıyorum. En önemlisi ise Bolu’yu çok seviyorum. Geç de olsa bunu anlayabilmeli insan diyorum.
Hayatta mutluluk hep bir şeyler bitince başlar ümidiyle avunan bir kişiliğim vardı. Hep yarın olsun, bir dahaki gün, sonraki hafta, gelecek yıl dedim. Ama karşıma hep bir engel çıktı ve ben nihayet geç de olsa anladım ki üzüntüler ve bekleyişler de yaşamın bir parçası.
Aslında bunu biraz geç anladım. İnsan üzülse de, gözleri uzaklara dalsa da yaşam bu demekti aslında. Ertelemek, hep daha iyisini isteme arzusu… Oysaki içinde bulunduğumuz anı yaşamamıza engel bu bekleyişler…
En mutlu olduğumuz an içinde bulunduğumuz anmış aslında. Ama bekliyoruz ya hani, çocukların okulu bitsin, şu borçlar bir ödensin, haftayı bir kapatalım… Bunlar hiç bitmiyor. Bir de bakmışız ki bunları beklerken hayat bize hiç acımamış, beklememiş bizi. Mutluluğu hep ya bizden yüksekte ya da alçakta aradık hep, elimizdekilerle mutlu olmayı başaramadık hiç. Oysa mutluluk bizim tam yanımızda, tam boyumuzda. Ne aşağıda, ne yukarıda…
Biz bekleriz ama zaman beklemez. Öyleyse mutluluğumuzu ertelemeyelim.
AYSEL BINAR GÜLEN
Başlangıç için güzel bir yazı. Kaleminize sağlık. İlk makalenizde işlediğiniz mutluluk konusu gerçek anlamda tarife kalkışılsa sanırım ormanlar kağıt, nehirler mürekkep olsa yine de tam manasıyla açıklanamazdı. Fakat siz olayı gerçekten de kısa ve öz olarak çok güzel vurgulamışsınız. Dolayısıyla bu da demektir ki bundan böyle yazılarınızın daimi takipçisi olacağım. Beyninizdeki gerçeklerin bir gram dahi değişmeden kaleminizin ucunda mürekkep olarak kağıda, oradan da bizlere ulaşması dileğimle başarılar diliyorum Aysel hanım…