YAVUZ SULTAN SELİM’İN ZEFARETİ

YAVUZ SULTAN SELİM’İN ZEFARETİ

Yavuz Sultan Selim Han döneminde, İran Hükümdarı Şah İsmail, kıymetli mücevherler ile dolu bir hediye sandığı gönderiyor hükümdara.

Sandık açılır, içinden çeşit çeşit değerli taşlar, kıymetli atlas, kadife kumaşlar çıkar. Fakat sandık açılır açılmaz etrafa pek fena bir koku yayılır. Önce hiç kimse bir anlam veremez, nadide mücevherler ile dolu sandıktaki bu fena kokuya, sonra mesele anlaşılır.

Sandığın dibine insan dışkısı doldurulmuş. Yani şah İsmail, aklı sıra Cihan Padişahına hakaret ediyor…!

Cihan padişahı emir verir,”herkes düşünsün, bu edepsizliğe, Osmanlı’nın şanına yakışacak şekilde bir mukabelede bulunmalıyız” ve çözümü yine kendisi bulur.

Aynı  şekilde değerli mücevherler ve kumaşlarla süslü bir sandık hazırlatır. Sandığın içine, o zamanın en nefis gül kokulu lokumlarından hazırlanmış bir kutu yerleştirir. Kutunun altına da, bir satırlık yazıdan ibaret pusula (not) iliştirir.

Hediye sandığı, itina ile süslendikten sonra, Şah İsmail’e gönderilir. Sandık, şahın huzurunda açılır. Sandık açılır açılmaz etrafa mis gibi gül kokusu yayılır. Mücevher vs. gibi hediyeler takdim edildikten sonra, Osmanlı Elçisi, Şah’ın tedirgin olmaması için, önce kendisi tatmak kaydıyla büyük bir saygı ve nezaketle Şah İsmail’ lokumlardan ikram eder.

Bilhare, görevliler, huzurunda bulunanlara teker teker ikram etmeye başlarlar lokumlardan.

Şah, bütün bu olup bitenlere bir anlam veremez. Osmanlı Elçisi, şah’ın şaşkınlığını gidermek için, lokum kutusunun altına iliştirilmiş mütevazı pusulayı uzatır. Pusulayı okuyan Şah’ın yüzünde, bu sefer şaşkınlığın yerini büyük bir utanç ifadesi alır;

“İSMAİL, HERKES YEDİĞİNDEN İKRAM EDER”

                                                                                                                                                             ALINTI…

Günümüze ne kadar uygun bir hikaye sevgili dostlar. Sağlıcakla kalın.
Serdar SELEK