11°
İslam düşmanı hakim güçlerin ve elemanlarının umursamadığı ancak Türkiye’nin tek yürekli bir ses olarak tepki verdiği ve bu tepkisini meydanlara inerek fiili desteğe çevirdiği Gazze ile ilgili haberler geçiyor televizyonlarda. Küçük kız TV ekranının sağ üst köşesine bir logo şeklinde yerleştirilen, aşağıya doğru kan akan resme takılıyor ve “Baba! O kırmızı boya değil mi?” diye belki de bildiği bir korku filmini sevimli hale getirmeye çalışıyordu. Daha sonra ekrana ambulans ile hastaneye getirilen çocukların görüntüsü getirilince çehresine bir endişe yansıyor, değişiyor ve “çocuklar ölmesin, kadınlar ölmesin; o bombaları atanlar ölsün!” diyerek bilmediği, hayal dahi edemediği bir niyaz ve beddua anlayışını dillendiriyordu.
Tarihin şahit olduğu fütursuzca ve ahlaksızca işlenen mezalimlerden birini daha yaşıyoruz. Gelişmeler karşısında Dünya Müslümanları’nın diri durması, meydanlara akması, özellikle İslam Ülkelerinin yöneticilerinin vurdumduymazlıklarına anlamlı bir cevap teşkil etmektedir.
Daha düne kadar Dünya’ya hiza veren, bırakın kendi toprağı olan Filistin’i Uzak Doğu’daki Açe’yi, Avrupa’daki Fransa’yı işaret parmağı ile dizayn eden bir medeniyetin evlatları olarak, geldiğimiz noktadaki fiili durum, sebep ve sonuçları açısından özellikle “tarih eğitimciler”i tarafından öğrencilere çok iyi anlatılması gereken bir ders olmalıdır.
Son yüzyıl (belki de iki yüz yıl) bizim açımızdan büyük bir buhranlar manzumesidir. Değeri bilinemeyerek tarihe gömülen Osmanlı, başta hakim olduğu coğrafya olmak üzere tüm dünya tarafından özlenmekte ve sağladığı sıkıntısız yönetsel realitenin nasıl tesis edildiğiyle alakalı bilimsel çalışmalar yapılmaktadır. Osmanlı, bakiyesi hala damaklarda kalmış bir tad olarak telaffuz edilmeye devam edilmektedir.
Sonu “izm”lerle biten ve insana bir türlü mutluluk getiremeyen ahlakı bir tarafa bırakarak menfaat, para odaklı seküler mantalite, bu gün tüm dünyayı kasıp-kavuran arızalı bir sistem olarak karşımıza çıkmaktadır/çıkmıştır.
Unutulmamalı ki bu ateş sadece Müslümanları yakmayacaktır. Belki kısa vadede böyle düşünülebilir ancak orta/uzun vadede, çıkar temelli bu sistemi kuranların ve payandalığını yapanların ne kadar büyük hata yaptıkları daha net olarak tarihin şehadeti belki de tekerrürü ve alınan “ah”ların aheste aheste çıkması ile sabit olacaktır.
İşte bakınız Ukrayna’da içerisinde yüzlerce insanın olduğu yolcu uçağının vurulması bu yolcuların büyük bir kısmının Avrupalı olması ve füzeyi atanların umursamaz bir tavır sergileyerek rahat davranmaları vahşi dünyanın, organizatörlüğünü yaptıkları sistem çıktılarının verdiği sonuç bakımından fevkalade manidardır.
Batının (olmayan) ahlakı tüketerek mutluluğu menfaatte aramaya başladığı son yüzyılların paradigması “adaletin herkese lazım olması” gibi bu dünyanın herkese gerekli olacağının ancak dejenere edilen anlayışın kolay kolay aslına dönmesinin mümkün olamayacağı da bu saçma sapan nizamın kurucuları tarafından anlaşılması veya birilerinin onlara anlatması bir gerekliliktir.
(Vahşi) batı şunu bilmelidir ki kan ve göz yaşı üzerine tesis ettikleri düzen asla payidar olmayacaktır ve onlara mutluluk getirmeyecektir. Irak’ta görev yapan ABD ve Batılı askerlerin psikolojik halleri bir ara uzun süre gündemi meşgul etmişti. Aynı şekilde kahraman(!) İsrail askerlerinin çatapat tabancasından çıkan sesten dahi ürkerek yere yatmaları, ölüm ve savaş korkusundan kendi ayaklarına kurşun sıkmaları da gerçekte onların ruh hallerinin net fotoğrafı olarak karşımızdadır.
Batı Güçten Anlar.
Bunları bir kenara bırakarak kendi sorunlarımıza dönecek olursak şu bir vakıa ki “batı güçten anlar”. Bu gücü tesis etmek adına evvela Türkiye’nin mevcut iktidar ile yakaladığı gelişme ve yükselme trendini daha da geliştirmesi, tez zamanda daha çok büyümesi ve güçlenmesi, dünyadaki Müslüman toplumların da (ülkelerin demiyorum) tek gür sedası olan Türkiye’ye en üst manada destek olarak sahip çıkması geleceğin daha az sorunlu (İslam) Dünyası için bir gerekliliktir.
Yakın tarihte Saddam’ın zulmünden, Bulgaristan mezaliminden ve Suriye’deki savaştan kaçanlara Türkiye, sınırlarını yok sayıp kucak açmıştır. Türkiye olmasa bu mazlumlara kim sahip çıkardı? Veya maazallah Türkiye’de bir sıkıntı olsa milletimiz nereye kaçabilir?
Hiçbir yere.
İşte bu büyük devlet olmanın gerekliliği ve sorumluluğudur. O halde yeryüzü milletleri Türkiye’ye en üst düzeyde saygı göstermeli, destek vermeli ve bu memleket için dua etmelidir.
Ülkemizin önünde bulunan Cumhurbaşkanlığı seçimi de büyük ülke ideali bakımından önem arz etmektedir. Pasif, güdülen, müstemleke ülke Türkiye mi, yoksa dik duran, itiraz eden, yüksek perdeden mazlumları savunan ve onları hiçbir zaman yalnız bırakmayan Türkiye mi?
10 Ağustos’ta işte bu sorunun cevabı alınacaktır. Türkiye Bağımsızlığın ve gelişmenin sembolü olan Erdoğan’ı yüksek bir oy oranı ile Cumhurbaşkanı seçerse başta Siyonizm olmak üzere sömürücü ve haçlı ittifakına tokat gibi bir cevap verilmiş olacaktır.
Yeryüzü mazlumlarının sesi olan ülkemizin sağduyulu insanı bu tarihi cevabı inşallah verecektir.
Öte yandan inanıyoruz ki yeryüzü Müslümanları Gazze katliamında görüldüğü kadar duyarsız değildir fakat müstemleke halleri ne yazık ki onları güdükleştirmiş, köreltmiş ve duyarsızlaştırmıştır.
Bosna Hersek halkı “savaş bizi kendimize getirdi” derken tam da önceki paragrafta ifade edilen anlam çerçevesinde bir mana kastedilmektedir ki, inşallah diğer milletler de o tarz bir akıbet ile yüz yüze kalarak terbiye edilmezler.
Özellikle mürekkep erbabı ulema takımının, Siyonizm karşısında dilleri lal olan kuklaların yanında durarak boyun bükmeleri, onlara destek vermeleri, İslam öğretisi ile taban tabana zıttır. Esasen ulema sınıfının hayati tehlike olsa bile gerçekleri haykırması, anlatması ve yanlış gidişata fikirleri ve kalemleri/kelamları ile dur demesi beklenmektedir.
İslam toplumları şunu anlamaları gerekir ki Batıdan eman dilenmez… Onlar çıkarları olmadığı zaman asla bir işin ucundan tutmazlar ve Kelamullah’ın bir uyarısı olarak “onlar birbirlerinin dostudurlar” ve asla bir Müslümana faydalı olmazlar.
“Bir kurşunla iki can” mantığı ile dünyanın karşısına çıkacak kadar çukurlaşan ve attıkları adımlarla yeni bir haçlı seferi başlattıkları izlemini uyandıran hakim güçleri bertaraf etmenin yegane yolu “ümmetçi” anlayıştır. Bu anlayış aynı zamanda haçlı ruhuna da büyük bir darbe olacaktır. Hiç şüphesiz ki bu ümmetin liderliğini de Türkiye yapacaktır. Diğer toplumlar ve milletler biat etmekte gecikmemeli ve bunu bizzat deklare etmelidirler.
Allah’ın kardeş yaptığı Müslümanlar bu kardeşliği hatırlayarak yaşamaya başladıkları gün yeryüzündeki işkence ve zulümlere sona erecektir. Bu gayri kabil değildir. Zira tarihe altın sayfalarla yazılan şanlı geçmişimiz adaletin hakim olduğu, zulmün olmadığı, hoşgörünün en üst seviyede icra edildiği yaşanmış destanlarla doludur.
Ey dünyanın (uyuyan) İslam milletleri!
Siyonistler yüz yıl önce Ortadoğu’dan toprak istedikleri zaman Sultan Hamit Han’ın huzurundan kuyruklarını kısarak ayrılmışlar ve “Müslümanları birbirine düşürme” sinsi projesini gündemlerine alarak asıl amaçlarını ertelemişlerdi. Nihayet meşum proje gerçekleşince Müslümanların baş belası olmuşlardır. O halde yapılması gereken Sultan Hamit Han’ı o günün şartlarında kuvvetli kılan ortamı tekrar oluşturmak için çaba sarf etmektir.
Uyanın! Toparlanmak için vakit bile kalmamıştır. Ehl-i salip gemi azıya almış üzerimize hunharca gelirken, suskun kalmak öldüğümüzün tezahürü değilse neyin alametidir. Bu gidişat hayra alamet görülmese de ebabil kuşları zor bir zamanda gelmiştir/gelecektir inşallah…
“Ölmedik!” diyorsak o halde ses vermenin tam zamanıdır.
