Özlemek dediğin şey var ya;
Yokluguna dayanamayip icin icin yanmak,
Varliginda ise bir türlü ona doyamamak..
Ama yinede hep özlemek,
özledikce sevmek,
sevdikce özlemek..
Her aninda o aşki yüceltmek..
insan sevince anliyor bunlari;
Aşkın diger adi özlemekmiş meğer seninle anladım…
Aylardan şubat’tı.. o meşhur kış günlerinden bir gün ..Ankaranın çekilmez ayazı..
o içimdeki his soğuğa küfür edercesine inatçı..
Yüreğim ilk defa bu kadar kabullenmişti herşeyi..herhangibi bir konuk değildin artık yüreğimde bunun için mi bilinmez ama ne ağırlama faslı vardı ne de uğurlama çünkü o yüreğin gerçek sahibiydin artık..
Seni okadar cok ama cok sevmiştim ki. .bir zamanlar denizlere tutkundum seni denizsiz denizide sensiz düşünemezdim …
Seni severken herşeyi sevdim ayrıt etmedim hiç birşeyi hiç bir kimseyi..seni düşündükçe aşamayacağım üstesinden gelemeyeceğim hiç bir şey yoktu hayatın güzelliğini yaşanabilirliğini yüzündeki gülümsemenin güzelliğinden anlamıstım ..
Acısıyla tatlısıyla herşeyiyle herşeye rağmen sevdim seni seninle güçlüydüm ve önümde durabilecek hiç bir engel yoktu.. Koca bir kıtaya,ülkeye kafa tutabilirdim ..
kalbim sevgimden dolayı bir göle bir akarsuya döndü.. ama bu göle sadece sen girebildin..
Seni sevmekten hiç bir zaman yorulmadım ben çünkü sen yaşam kaynağıydın ..Hergün yenilendim değiştim geliştim seninle büyüyüp seninle çoğaldım eksik kalan yanımı seninle tamamladım..’ÖLMEYECEKTİM’ çünkü sen benim için sonsuzluğun simgesiydin..
Sevdim işte Ötesi Yok ki..
SERCAN SEZEN
