Toplum olarak olumsuz davranışları ön plana alarak ne yazık ki “mutlu olamama” hastalığına yakalanmışız. Hal böyle olunca milletçe “stres merkezli” bir hayat yaşamaya mahkum ediliyoruz.
Şu 1 Mayıs günü olanlara bakar mısınız?
O gün bir market işletmecisinin tüm patronlara örnek teşkil edecek davranışı doğru dürüst gündem dahi olamadı.
Ne yapmıştı bu tüccar, isterseniz bir daha hatırlayalım;
“Osmaniye’nin Kadirli ilçesinde bir iş adamı babasından kalan mirası 1 Mayıs Emek ve Dayanışma Günü dolayısıyla çalışanlarına dağıttı.
Kadirli’de market işleten Kasım Yasdıoğlu, 1 Mayıs nedeniyle çalışanlarına sürpriz yaptı. Babasından kalan 41 bin 340 lira mirası 78 çalışanına eşit şekilde paylaştıran Yasdıoğlu, kişi başı 530’şer lira ödeme yaptı.”*
Gerçekten örnek alınması gereken bir uygulama sergilemiş Kasım Bey.
Bu olay ülkemizde 1 Mayısta verilen en iyi haberdi aslında. Ve hatta dünya ölçeğinde bu hadisenin gündem yapması bile düşünülebilirdi ki, imajımıza katkısı olacak bir gelişmedir aslında.
O işveren gerçekten her türlü övgüyü hak ediyordu, ancak bazı sendikaların, sonunun nereye varacağını hesap etmeden Taksim ısrarlarının ve neticede emniyet mensuplarıyla giriştikleri saçma sapan inatlaşmalarının, bu güzelliği sessizce alıp götürmesi manidar değil midir?
Aslında sorgulanması gereken koskoca sendikaların marjinal grupların peşine takılarak İstanbul’ u savaş alanına çevirmeleridir. Halbuki geçen sene ortam müsaitti ve kutlamalar Taksim’ de yapılmıştı. Bu sene orada inşaat olduğundan başka bir alan tercih edilseydi ne olurdu?
Ne kazandık bu 1 Mayıstan, nasıl göründük dünyaya, neyi konuştu Türkiye?
Evvela sendikaları tebrik etmek lazım(!) Demokratikleşmenin, özgürlüğün arttığı 2013 Türkiyesi’ ni dünya kamuoyunda (sözde)işçisini döven, doğru dürüst bayram dahi yapamayan bir konumda lanse ettirdikleri için.
Mekanları körü körüne kutsamak, yapılacak işin sonucunu hesap etmeden safi ideolojik arka planla bayram yapma girişimi, bir sürü üyeye sahip sendikalara yakıştı mı hiç?
Dikkat edin bunu halk yapmıyor, bunun müsebbibi bizzat sendika yöneticileridir ve bu yapılanları/alınan kararları sendika mensuplarının kahir ekseriyetinin de tasvip ettiğini zannetmiyorum.
Açılım süreciyle yıllardır özlenen bir barış ortamına giren Türkiye 1 Mayıs’ ı örnek bir şekilde kutlasaydı, halaylarla, şarkılarla insanlar bayram yapsaydı, hükümet bu günde işçilere bayram müjdeleri verseydi ne kadar da iyi olurdu. Ama gelin görün ki iş hep bir yerlerde tıkanıyor. Her şeye ideolojik yaklaşmak, söylenene değil de söyleyene bakmak, hastalık haline gelmiş adeta.
Olan yine garibana olmaktadır. Dövülen de, biber gazı yiyen de yaralanan da (halk ya da polis değişmez) garibandır…
Bu arada bir sürü hengame arasında Kasım YASDIOĞLU gibi müteşebbislerin güzel davranışları da örneklik teşkil etme özelliğini yitirerek berhava olmaktadır.
Ne diyelim bu millet sağduyulu düşünme ve davranma yeteneğini kazanamadığı sürece daha çok bayramlar(!) yaparız… 04/05/2013
Sizin gibi kaç kişı bu duyarlılıgı gösteriyor nemelazımcılık islamiyette yoktur bagırıp çagıranlar haklı sayılıyor şu alemde.