BU ZAMANDA İNSAN MI ? ŞEYTAN MI ?

BU ZAMANDA İNSAN MI ? ŞEYTAN MI ?
İnsan:
Geçmiş zamanlarda aileler birbirleri ile o kadar bağlılardı ki hiçbir güç onları asla parçalayamazlardı.Çocuklar anne ve babalarının yanında bırakın söz söylemeyi ayak ayak üzerine bile atmazlardı saygıdan dolayı.İnsanlar da yardımlaşma,dayanışma, birlik,beraberlik,sevgi saygı,art niyet olmadan iş yapma,Kimse kimsenin kuyusunu kazma gibi bir dertleri olmaması ve insanoğlunun gözünü para hırsı bürümemesi vardı.
Şimdi şöyle bir şu zamanın insanoğluna bir göz atalım isterseniz.,
1-    Öğrenci : Kılık kıyafetiyle, davranışlarıyla, konuşmasıyla ,saygısıyla örnek bir insan olması gerekir. Ama maalesef yukarıda saydığım örnekleri zamanımızda çok nadir görüyorum.
A: Kılık kıyafet: Pantolon aşağıya sarkmış, etekler yukarı çıkmış, Gömleklerin yarısı dışarıda, kıravatın topuzu göbek hizasında.
B: Davranış – Konuşma ve Saygı: Aman diyeyim bu zamanda öğrenciden korkulacak hale gelindi, bir söz söylersin,karşılık olarak argo sözlerle başlayıp bıçak çekmeye kadar giderler.Otobüste yer istersin duymazlar çünkü kulağında mp3 vardır.Öğretmen oldu Hoca, Sabah okula giderken toplu şekilde bir binanın yanında veya parklarda sigara partisi verirler, öğretmen geliyormuş gelsin umurlarında olmaz.Kız öğrencilerin ağzında sakız sınıfta sözde ders görürler.Okuldan kaçıp önce anıt parkta sözde sevgilileriyle günlerini gün ederler.

Aslında daha çok şey var söylenecek, kısacası deriz ya zamane gençliği,bu zamane gençliği hiç iyi bir yolda değil maalesef.

2-    Kibirli İnsan: Her insanda doğuştan olan ilkel duygulardan biri. ama aklımızla bunu en aza indirgediğimiz; başaramayanlara kibirli, kendini beğenmiş, burnu havada dememize sebep olan duygu.
Yanına başkasının oturmasını istememek ve hastalarla birlikte oturmamak, evine lazım olan eşyaları alıp evine getirmemek ve eski elbisesini tekrar giymekten hoşlanmamak, iş başında iş elbisesi giymek istememek, fakirlerin davetine gitmek istemeyip zenginlerinkini tercih etmek, akrabasının ve çocuklarının ihtiyaçlarını temin etmemek, doğru sözü, haklı tenkitleri kabul etmeyip münakaşa etmek, kusurunu, kabahatini bildirenlere teşekkür etmemek, içeri girince, oradakilerin ayağa kalkmaları hoşuna gitmek gibi şeyler kibir alametidir. Başkasının tenkidinden hoşlanmıyor, onun benden ne farkı var, o da bir insan diyorsa, hakkı onun ağzından duymak zor geliyorsa, bilsin ki bu da kibirdendir.

Ve Şeytan:
Bana bak şeytan benim canımı sıkma senin dediklerini asla yapmayacağım..Aslında yapmak istemediğimden değil..Yapmamam gerektiğinden..Kısaca sana uymayacağım..Ayağını denk al.Yanlış kişinin kanına girmeye çalışıyorsun; ama birde kandırırsan beni gör bak ,neler olacak.Herkes feleğini şaşıracak . Bilmezler ki en büyük deli kendileri.. millet kör, sağır.dilsiz değil, çok konuşuyorlar; ama düşündüklerini değil onlara öğretilenleri..Sanki papağan hepsi..Ağlayan, ağlayana…Sahi bu insanlar neden düşünemezler..yoksa düşüncelerini bir kaç ihale uğruna feda mı ettiler..Savundukları düşüncelere kalben inandıklarını hiç düşünmüyorum..Bir kaç lokma yemek daha fazla yiyebilmek için kişiliklerini silmişler..Sahi insan ne kadar çok yemek yiyebilir..Aynı menemen bir yerde üç tl..başka yerde 50 tl..sonuçta ikisi de bir porsiyon menemen..sadece yenilen yerler farklı..Bu pahalı yerlerde yemek yiyebilmek için; insan olmaktan vicdanını, hiçe saymaktan vaz geçer mi insan..?Vaz geçiyorlar şeytan,vaz geçiyorlar..İftar yemekleri bile öyle şaşalı ki ,oruç olup olmadıkları bile belli değil.Oturup iftarlarını açıyorlar..İnsan bu kadar çok parayı ne yapar… organ nakli olanlar var..Şeytan ,sahi bu nakiller kimden alınıyor .Ben bilmiyorum sen biliyor musun?Bir çok kayıp çocuk ilanları geliyor faceme..Tüylerim diken diken oluyor..Acaba bu çocukları ne yapıyorlar..organlarını mı alıyorlar ?yoksa..düşünmek bile istemiyorum..

Dur! şeytan gitme ..daha neler anlatacağım sana..Dur ya..gitme..Korkma..Korkmakta haklısın elbette.Seni bile sollayanlar çoğunlukta..Artık sana bu dünyada iş kalmadı yorma kendini git sen kendi kendini günaha sok artık…
Sevgi ve güzellikler sizinle olsun sevgili Bolu postası dostlarım.
Serdar SELEK