YORULDUM

YORULDUM

Merhabalar herkese kucak dolusu sevgiler..!

Bilmem sizlerde hiç düşündünüz mü şu hayatta öyle çok şeylerden bıkıp sıkıldım ki sanırım saymakla bitmez. Hep birileri üzülmesin kırılmasın deyip, bazı şeylere boyun eğmekten, birilerini memnun etmek için verdiğimiz onca şeyden.

Artık Ben de sıkıldım çok Güçlü Görünmekten, içim düğüm düğümken başka düğümleri çözmekten. Herkese her şeye, her yere yetişmekten ama hep kendime geç kalmaktan yoruldum. Söylemek isterken dinlemekten yoruldum, bağırmak isterken susmaktan. Her defasın da umutlarımı eteklerime koyup gitmekten yoruldum. Beklemekten yoruldum, eskiden olsa bir şekilde yakasından tutardım hayatın, öyle yada böyle, ama şimdi tutunduğum her şey elimde kalıyor gibi.

Ya benim gücüm tükenmiş, ya da hayatın karşıma çıkardığı engeller yürekler çok acımasız olmuş. Bazen diyorum ki sahi ne zaman bitecek bu koşuşturma onca çaba, koşturma zamanla yarışırcasına bitmeyen bir çalışma, uğraşma, bir musallalık saltanat için mi acaba her şey..?

Ben bu gün yaşadığım bir olayı anlatmak istiyorum izninizle size.. Bu gün işe giderken 47 yaşındaki yan komşum balkonu yıkıyordu daha sabah görmüş selam vermiştim başımla usulca, akşam işten döndüğümde ise kapısında bir kalabalık o komşum aniden ölmüştü, bu olay beni çok derinden etkiledi. Hayat ne garip ve ne kadar kısa oysa düşünüyorum, düşünüyorum ve içinden çıkamıyorum.

O yüzden hiç ama hiç bir şeyi “ERTELEMEYELİM” yapmak istediklerimizi yapalım, bırakalım başkalarını memnun etme çabasından kimse memnun olmuyor zaten. Gerçekten yoruldum bu karmaşadan.

Anladım ki kimseyi memnun edemezsiniz o yüzden birazda kendimiz için ne zaman yaşayacağız hani hayallerimiz hani biz, biz neredeyiz..? Hayat bitiyor hem de hiç beklenmedik bir anda. İşte bu yüzden yoruldum Yanlış doğru demeden hep kendime yalan söylemekten, insanların doğrularını kabullenmekten, içim acıyorken zoraki gülümsemekten ve her defasında kaçıp uzaklaşıp sonra yine kendime sığınmaktan yoruldum.

Artık bende oluruna bırakacağım bazı şeyleri uzaklaşacağım beni üzen her şeyden herkesten. Hak etmeyen onca insanlar, en konforlu kalplerde sefalarını sürerken, nedense ben hep iyi halden tahliye ediliyorum yüreklerden…!!

AYSEL BINAR GÜLEN